Iedereen kent het volgende voorbeeld wel: je bent 11 jaar, je zit in groep 8 en je staat op het punt de grote middelbare school te betreden. Het enige dat nog rest in de enorme musical en de cito toets. En dan krijg je het nieuws te horen. Het verschrikkelijke nieuws. Je moet een blokbeugel. En niet zo maar eentje, maar een die je ’s nachts moet dragen, en overdag! En dat terwijl je bijna met een schone lei kon beginnen. Met een glansrijke reputatie in het verschiet. En dat dreigt nu allemaal in het water te lopen. En het nieuws wordt nog slechter. Het probleem wordt niet alleen gekenmerkt door een overbeet, maar ook een kaakontsteking. Je moet nu de blokbeugel dragen met extra spanning op je tanden en kaken. Alles om een daadwerkelijke kaakcorrectie te hoeven voorkomen. De hoop is dat de beugel het grootste en meeste werk gaat doen. Dat die beugel er voor gaat zorgen dat de boven en onder kaak weer moor in een lijn staan, zonder dat daar daadwerkelijk een chirurgische ingreep voor nodig gaat zijn. Niet dat dat zo verkeerd is, maar het is duurder, de kans van slagen is aanzienlijk kleiner en er zijn uiteraard niet weinig of zeer weinig risico’s mee gebonden.

Komt nog bij kijken dat een kaakoperatie of kaakcorrectie als zeer pijnlijk ervaren kan worden. Het is dan ook zo dat de meerderheid van de patiënten na een kaakcorrectie geen spijt heeft maar wel aangeeft dat als er een minder pijnlijk maar dan ook minder goed werkend alternatief was geweest ze het toch waarschijnlijk hadden aangenomen. Los van het feit dat de kaakcorrectie het wel perfect eruit laat zien. Mensen hebben dus niet altijd alles over voor perfectie. Soms is de pijn die je moet doorstaan het niet waard en is het prima om wat minder resultaat te boeken.